αυτοκολληαλητάκι

10 χρόνια Θερσίτης

"10 χρόνια ραδιουργούμε ενάντια στον πολιτισμό του χρήματος, του εμπορεύματος, των θεαματικών διαδικασιών, της μοναξιάς, της αστυνομίας, του ρατσισμού και του σεξισμού, της κάθε είδους πρέζας και νάρκωσης"

"και συνεχίζουμε…στα χνάρια του θερσίτη"

όλοι/εςεκείλέμε!

Οφείλω

τσέκαρε ονόματα!
πανζουρλισμός θα γίνει!
ή καλύτερα punkζουρλισμός!

Οφείλω να ενημερώσω για την μεγαλύτερη punk συναυλία

που έγινε ποτέ σε αυτή την πόλη…

Δεν είναι ότι ακούω και πολύ αυτή τη μουσική,

αλλά πραγματικά τα ονόματα είναι πάρα μα πάρα πολλά.

Παρακάτω, παραθέτω το κειμενάκι της αφίσας, και πραγματικά…

Να μην λείπει κανείς

"Τριήμερο συναυλιών στην πλατεία Αριστοτέλους

Παρασκευή 25/ Σάββατο 26/ Κυριακή 27 Ιουνίου

Κάμπινγκ, συντροφική κουζίνα, μπύρες και άφθονο πόνγκο!"

ε…

Ok…

Οφείλω....

Γκούχου Γκούχου….

Εεε…

Οφείλω να ομολογήσω

Πως ήταν μονάχα ένα αστείο

Πως η ιδέα είναι κλεμμένη

Κι αν με ρωτήσετε….

Ναι δεν θα διστάσω.

Ντρέπομαι…

Ααααααααααα!!!!!!!!!!!!

Ναι!

Δεν ήμουν αρκετά γρήγορη!

Ωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

τί ντροπή!

Μια αθηνέζα πιο γρήγορη από μένα!

Τεσπα…

Η ιδέα πιστώνεται στην αγαπητή μας σμήννεφα

Που είχε τα μάτια της δεκατέσσερα

Και την αίσθηση του χιούμορ σε αρκετά ικανοποιητικά επίπεδα

Θα επανέλθω όμως

ΨΑΛΙΔΙ

-Είσαι έτοιμος μεγάλε;

-Μάλιστα.
Ε δηλαδή νομίζω πως ναι…
Έτσι όπως μου τα είπατε ρε φιλαράκια…
Ναι…
Εννοείται…νομίζω.
Ναι!
Είμαι!
Έτοιμος.

-Καλώς.
Πέρνα στον θάλαμο υπερανθρωπικήσΕΓΩατομικότητας.

-Ρε φιλαράκια μου…μετά από αυτή την διαδικασία θα είμαι όντως όπως μου υποσχεθήκατε;

-Σίγουρα!

-Ένας από εσάς;

-Ε ναι βρε λέμε!

-Ουάου!

-Φύγαμε τώρα;

-Φύγαμε!

(ξεφύγαμε)

Ο αμφιβληστροειδικός προτζέκτορας με συγκεκριμένη όπως πάντα συχνότητα, με τον από πάντα γνωστό και προβλέψιμο τρόπο, έκανε τις συνηθισμένες προβολές στο ενδοεγκεφαλικό ΕΙΝΑΙ του.

-Η διαδικασία του προτζέκτορα ολοκληρώθηκε με επιτυχία.

Είπε το κυνοειδές ρομπότ.

-γαβ γουφ γαβ γαβ

-Αλήθεια; Όντως το έκανε τελικά ε;

-Γαβ…

-Ωραία. Ε τι να κάνουμε…οι επιλογές είναι το ιερότερο πράγμα για έναν επαναστάτη.
Παρακαλώ φέρτε στο εξεταστήριο τον υποψήφιο.

Τα σκυλάκια αμέσως υπάκουσαν.

-Γουβ γουφ γαβ.

-Αφήστε με ήσυχο!
Τι θέλετε από μένα;
Τι είναι όλα αυτά;
Μα…

-γαβ γαβ

Τελικά, με τα χίλια ζόρια τα κατάφεραν.

...και μετά από λίγη ώρα.

-Τι είναι όλα αυτά; Ξαναρωτώ; Πείτε μου; Ποιοι είστε;

-Είμαστε σύντροφοι, αλλά για να καταλαβαινόμαστε καλύτερα μετά την επέμβαση σου, καλό θα ήταν να αυτοαποκαλούμαστε από δω και στο εξής μπάτσοι, διαχειριστές, ή αφέντες. Τόσο απλό.

-Αφήστε με να φύγω τώρα! Κατηγορούμε για κάτι;

-Όχι. Μην ανησυχείτε. Η αντίδρασή σας είναι φυσιολογική.
Μετά τις επεμβάσεις αυτού του τύπου, είναι αναμενόμενο να βλέπετε παντού εχθρούς.

-Να σου πω μπάτσε! Σε τελική ανάλυση ΔΕΝ ΣΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ έτσι;

-Α! τα αποτελέσματα είναι τελικά πολύ καλύτερα απ’ ότι περιμέναμε! Θα έπαιξε ρόλο προφανώς η εγκατάσταση του νέου λογισμικού “outevimapiso” στον εγκέφαλο του προτζέκτορα.
Αλλά ας μην μιλάμε γι’ αυτά…
Το μόνο που απομένει τώρα για να ολοκληρωθεί δυστυχώς η διαδικασία μηδένισης, είναι να υπογράψετε μια ανεύθυνη δήλωση, για να εγκατασταθεί στη μνήμη σας η λογική της «ουδέτερης στάσης», και το θεώρημα της «όπως σας βολεύει εξίσωσης καταστάσεων, και αποσιώπησης άλλων»

-Α… «μηδένισης»…πόσο ωραίο μου ακούγεται! Τώρα αρχίζω κάτι να θυμάμαι.

-Το ξέραμε πως αυτή η λέξη βαθιά μέσα σας θα σας ερέθιζε. Και σας ερεθίζει και τώρα…
Κάθε λέξη που ακούγατε από τους διαχειριστές του Οίκου τον τελευταίο καιρό, είχε αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Να σας ερεθίσει. Με στόχο να επιτευχθούν βέβαια τα αντίθετα αποτελέσματα, αλλά όλα για καλό γίνονται να μου πείτε…

-Λοιπόν μαλακάκο. Σε 'σένα μιλάω. Επειδή όλα αυτά που μου λες μου ακούγονται μπαρούφες, κι επειδή αν ήθελα να σου μιλήσω θα γραφόμουν στο φόρουμ του πασόκ, τελείωνε!
Ακούς;
Έχω και δουλειές να κάνω!

Είμαι σε άλλη φάση. Την ψάχνω αληθινά. Δεν ξέρετε εσείς από αυτά…

-Ήδη τελειώσαμε! Η ανεύθυνη δήλωση, δεν υπογράφεται με στυλό φυσικά! Με λέξεις υπογράφεται. Καλή ζωή!

-Βρε σάλτα και γαμήσου παλιοκαριόλη!

-Και πάλι αντίο!
Και να μας κράζετε!
Χαιρετίσματα στα παιδιά!

-Γαβ γουβ!

-Άντε μου και στο διάολο! Εσείς και τα κωλόσκυλά σας!
Πάω να ουρλιάξω υπερήφανος!

"ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΔΝΤ"!

αν έχεις ήδη λίγα μαλλιά και τριχόπτωση που καλπάζει

αν είσαι έγκυος και θες να κρατήσεις το παιδί σου

αν είσαι ευσυγκίνητη/ος, δουλεύεις σε γραφείο και δεν θες οι συνάδελφοί σου να σε δουν να βάζεις τα κλάματα ή να ξεσπάς σε νευρικά γέλια

αν αυτή τη στιγμή διαπληκτίζεσαι με έναν τεχνοκράτη για το θέμα της κρίσης, έχεις πάνω σου όπλο, αλλά ΔΕΝ θες να πας φυλακή,

ΤΟΤΕ ΜΗΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ

Η ξεναγός νεκρόπολης δεν έχει καμία ευθύνη για το τι μπορεί να σου συμβεί αν διαβάσεις την παρακάτω έκθεση προορισμένη για κυβερνητικά στελέχη που συνέταξε ο Christian Morrisson, αξιωματούχος του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ). Επιχειρεί να φτιάξει έναν μπούσουλα για κυβερνήσεις σε κρίση, που θέλουν να περάσουν σκληρά μέτρα.


Α…


Βλέπω συνεχίζεις να διαβάζεις…


Ε τα θέλει ο κώλος σου!


Τι να σου πω παιδάκι μου!


Ε κάνε ότι νομίζεις…


Εγώ φεύγω…



Στρατηγική για περικοπές μισθών

Μπόνους μπορούν να περικοπούν σε συγκεκριμένους τομείς, χρησιμοποιώντας μια πολιτική διακρίσεων, έτσι ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να ενωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι σε ένα κοινό μέτωπο. Προφανώς δεν συμβουλεύουμε να κοπούν τα μπόνους των δυνάμεων ασφαλείας σε δύσκολες πολιτικές καταστάσεις, όπου η κυβέρνηση μπορεί να τους χρειαστεί.

Τίποτα δεν είναι επικίνδυνο από το να λαμβάνονται καθολικά οικονομικά μέτρα για να λυθεί ένα μακροοικονομικό πρόβλημα. Για παράδειγμα, αν η κυβέρνηση θέλει να μειώσει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, πρέπει να τους κόψει σε έναν τομέα, να τους παγώσει σε άλλον, και ακόμα και τους αυξήσει σε έναν πολιτικά ευαίσθητο τομέα.

Τα πιο εφαρμόσιμα μέτρα

Μπορούμε να προτείνουμε σειρά μέτρων που μπορούν να παρθούν χωρίς ιδιαίτερη πολιτική δυσκολία. Για να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα, υπάρχουν πολύ ουσιαστικές περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις ή συμμάζεμα των λειτουργικών εξόδων που δεν εμπεριέχουν πολιτικό ρίσκο. Όταν κόβουμε τα λειτουργικά έξοδα, δεν το κάνουμε μειώνοντας την ποσότητα της παρεχόμενης υπηρεσίας, ακόμα και αν αυτό γίνει σε βάρος της ποιότητας. Για παράδειγμα, μπορούμε να κόψουμε τα λειτουργικά έξοδα σε σχολεία ή πανεπιστήμια, αλλά θα ήταν επικίνδυνο να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών/ φοιτητών. Οι οικογένειες θα αντιδράσουν βίαια αν τα παιδιά τους δεν μπορούν να σπουδάσουν, αλλά θα δεχτούν με ήπιες αντιδράσεις μια σταδιακή μείωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης, ενώ τα σχολεία μπορούν προοδευτικά και για συγκεκριμένους σκοπούς να ζητήσουν -και να πάρουν- συνεισφορές από τις οικογένειες, ή να παύσουν κάποια συγκεκριμένη δραστηριότητα. Αυτό δεν πρέπει να γίνει παντού ταυτόχρονα, πρέπει να γίνει αρχικά σε ένα σχολείο αλλά όχι κατευθείαν σε όλα τα σχολεία μιας γειτονιάς, ώστε να αποφευχθεί μια γενικευμένη δυσαρέσκεια.

Μέτρα προς αποφυγήν

Πολλοί κάτοικοι φτωχών περιφερειών νιώθουν απελπισμένοι και αποκλεισμένοι σε σύγκριση με τον υπόλοιπο αστικό πληθυσμό. Βανδαλισμοί και λεηλασίες σε πιο εύπορες περιοχές είναι λοιπόν μια διέξοδος γι' αυτούς. Αν ένα σταθεροποιητικό μέτρο -παύση επιδοτήσεων, για παράδειγμα- προκαλέσει ραγδαία άνοδο στις τιμές των βασικών αγαθών, αυτοί οι πληθυσμοί θα αντιδράσουν βίαια πάνω στην απελπισία τους. Τέτοια μέτρα χαμηλώνουν βίαια το ήδη χαμηλό επίπεδο της ζωής τους, και όταν φτάσουν σε αυτό το σημείο, οι φτωχοί δεν έχουν τίποτε άλλο να χάσουν

Το πρώτο μέτρο που πρέπει να επισημανθεί είναι η αποφυγή μέτρων "χαλάρωσης" σε περιόδους ευημερίας, μιας και δημιουργεί "κεκτημένα δικαιώματα", που μετά είναι δύσκολο να αμφισβητηθούν.

Άν δεν μπορεί να αποφευχθεί αύξηση τιμών, πρέπει να ληφθούν κάποιες προφυλάξεις. Είναι αναγκαίο να αυξηθούν πρώτα οι τιμές στα "ενδιάμεσα" αγαθά, και όχι στα προϊόντα βασικής ανάγκης στα οποία στηρίζονται τα φτωχά νοικοκυριά. Αν σκοπεύουμε να αυξήσουμε κατόπιν και τις τιμές των βασικών αγαθών, πρέπει να δώσουμε για ένα χρονικό διάστημα πριν μετριοπαθείς αυξήσεις μισθών
Στιβαρή διακυβέρνηση

Αν μια κυβέρνηση πρόκειται να χρειαστεί επαρκή χώρο για πολιτικές μανούβρες για την προσαρμογή, πρέπει να υποστηριχθεί από ένα ή δύο μεγάλα κόμματα κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, και όχι από έναν συνασπισμό μικρών κομμάτων, που σημαίνει ότι ένα ευθέως πλειοψηφικό σύστημα για κοινοβουλευτικές εκλογές προτιμάται από απλή αναλογική αντιπροσώπευση (ή τουλάχιστον έναν συνδυασμό των δύο). Υπάρχουν και άλλες μέθοδοι ενδυνάμωσης της εκτελεστικής εξουσίας, όπως η πιθανότητα προσωρινών εκτάκτων/ ειδικών εξουσιών ή εκ των υστέρων έλεγχο από τη δικαστική εξουσία, ώστε να αποφευχθεί ένα εκ των προτέρων μπλοκάρισμα του προγράμματος από το δικαστικό σώμα. Ένα δημοψήφισμα μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματικό όπλο για μια κυβέρνηση, υπό την προϋπόθεση ότι μόνο η κυβέρνηση μπορεί να το καλέσει .
Σε περιόδους πραγματικών αναμετρήσεων, το ειδικό πολιτικό βάρος ενός επικεφαλής του κράτους μπορεί να αναδειχτεί σε καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχία της αναδιάρθρωσης. Οι κυβερνήσεις πάντα έχουν μια πραγματική δυνατότητα να αντισταθούν, βέβαια, χάρη στο στρατό και την αστυνομία. Σε κάποιες περιπτώσεις π.χ. στο Εκουαδόρ, η κυβέρνηση δεν έδρασε όταν ξέσπασαν απεργίες. Όταν οι αναταραχές μπορεί να απειλούν το καθεστώς, παρ' όλα αυτά, η ειδική παρουσία του αρχηγού του κράτους είναι εξαιρετικά ισχυρός παράγοντας. Έτσι έγινε στο Μαρόκο, την Ακτή Ελεφαντοστού και τη Βενεζουέλα, όπου ο πρόεδρος είχε αυτή την εξουσία επειδή το κόμμα έλεγχε την προεδρία, το Κοινοβούλιο και το μεγαλύτερο συνδικάτο.

Περί συνδικάτων

Αν οι εργαζόμενοι σε εταιρίες του δημοσίου τομέα είναι οργανωμένοι σε δυνατά συνδικάτα, μπορεί να αναδειχτούν πολύ αποτελεσματική αντιπολίτευση ενάντια στις κυβερνητικές αποφάσεις.
Κάθε πολιτική που αποδυναμώνει αυτόν το "συντεχνιασμό" είναι επιθυμητή: Από οικονομικής σκοπιάς, αυτό θα εξαφάνιζε οποιαδήποτε εμπόδια για ανάπτυξη, ενώ από πολιτική σκοπιά η κυβέρνηση θα αποκτούσε ελευθερία κινήσεων σε περίοδο προσαρμογής. Μπορεί να πει κανείς ότι τέτοια πολιτική θα ξεσηκώσει αντιδράσεις, αλλά είναι σαφώς προτιμότερο να δοθεί αυτή η μάχη όταν η οικονομική κατάσταση είναι ικανοποιητική, από το να δοθεί σε περίοδο κρίσης και αδυναμίας. Τέτοιες πολιτικές μπορούν να λάβουν πολλές μορφές: Εγγυήσεις μίνιμουμ υπηρεσιών, εκπαίδευση επιπλέον ειδικευμένων εργαζόμενων, ιδιωτικοποιήσεις ή κατάτμηση σε πολλές επιχειρήσεις που θα ανταγωνίζονται η μία την άλλη, όπου είναι εφικτό.

Τάιμινγκ

Παρατηρούμε μια σχέση, μια καθυστέρηση τριών με έξι μηνών, ανάμεσα στην ανακοίνωση των μέτρων σταθεροποίησης και τις κοινωνικές αντιδράσεις, απεργίες ή διαδηλώσεις. Αυτό είναι ενδιαφέρον, γιατί αποδεικνύει ότι, σε αντίθεση με την θεωρία των "αναλογικών προσδοκιών", οι πολιτικές αντιδράσεις εμφανίζονται όχι τη στιγμή που ανακοινώνονται, αλλά τη στιγμή που εφαρμόζονται.

6 χρόνια!

6 χρόνια και κάτι ψηλά κατάληψη terra incognita

«η τελική μορφή και δομή του έντυπου ελπίζουμε να μην υπάρξει ποτέ. Γιατί θέλουμε για το έντυπο, το ίδιο που θέλουμε και για την κατάληψη: να εξελίσσεται, να είναι ζωντανό, να είναι ανοιχτό, και πάνω απ’ όλα να βρίσκεται στο δρόμο…»

αυτό είναι κάτι που γράφτηκε στο τεύχος μηδέν του εντύπου της κατάληψης.

Τεύχος που μόνο ένα "αδερφάκι" κατάφερε να αποκτήσει…

Κάποιοι θα πουν

Εμ…έτσι είναι…θέλει πείσμα ένα έντυπο…δεν είναι παιχνιδάκι

Μια πιο μετριοπαθής προσέγγιση μπορεί να πει πως

ντάξη…τα παιδιά με τον έναν η τον άλλο τρόπο, έξι χρόνια τώρα υπάρχουν στην πόλη.

Η αλήθεια μας, με το άλφα μικρό όμως

βρίσκεται κάπου κοντά σε αυτές τις δυο οπτικές, και σε καμιά δεκάρα άλλες.

Οι τρόποι που διαλέγουμε τόσα χρόνια για να μιλήσουμε έχουν πάντα το βασικό χαρακτηριστικό της αμεσότητας. Και αυτό είναι το συστατικό που εν τέλη μας ενώνει. Η ανάγκη μας για κίνηση. Η τάση μας για κάλυψη μέρους του κενού που δημιουργείται από την εκκωφαντική σιωπή που ακολουθεί την επέλαση της κυριαρχίας στο κοινωνικό πεδίο. Ενάντια στην απάθεια και την παραίτηση που προωθεί η ηθική του «κοιτάω την δουλειά μου», ή στον αποπροσανατολισμό των κάθε λογής θεσμικών βαλβίδων εκτόνωσης την γενικευμένης οργής και ανάγκης για αδιαμεσολάβητη δράση.

Με τα σταθερά, βαρετά πολλές φορές, βήματα, με μια αφίσα, ένα κείμενο, μια μικροφ

ωνική , μια άμεση δράση, προσπαθούμε κάθε φορά να ανοίγουμε τα ζητήματα.

Όλες οι «προβληματικές» αυτών των κινήσεων βρίσκονται συνεχώς σε συνδιαμόρφωση, όλα τα «θετικά» προσπαθούμε να τα διασφαλίζουμε και να κρατάμε το κερδισμένο έδαφος χωρίς αυταπάτες, και πάντα στο κέντρο των κινήσεών μας να βρίσκεται η συνδιαμόρφωση ενός πολιτικού σκεπτικού, βασικό συστατικό για να προκύψει η οποιαδήποτε δράση .

Στην κατάληψη της terra incognita, τα θέλαμε και

τα θέλουμε όλα. Το πείραμα της ανεξερεύνητης γης, το τραβήξαμε στα άκρα. Και συνεχίζουμε να το τραβάμε γιατί ξέρουμε πως ποτέ δε θα το φέρουμε στα μέτρα μας.

Έξι χρόνια τώρα, αναζητούμε και δεν μηχανευόμαστε τρόπους, έτσι ώστε το βίωμα να

μετατρέπεται συνεχώς σε στέρεο έδαφος. Ένα έδαφος που οι λέξεις αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση, αντίσταση, συντροφικότητα, θα καλλιεργούνται σαν τους πιο πολύτιμους σπόρους. Αναζητούμε τρόπους έτσι ώστε το έδαφος αυτό να μας ανατροφοδοτεί συνεχώς με νέα βιώματα που θα εμπεριέχουν κάθε φορά και λιγάκι παραπάνω απ’ τον ουτοπικό μας άλλο κόσμο.

Εδώ

δεν αναπολώ, ούτε αποτιμώ κάτι.

Γιατί ότι γίνεται, αν δεν είναι για καλό, σίγουρα σε καλό βγαίνει αν τα συμπεράσματα μας τα βγάζουμε μέσα από την ζύμωση με στόχο να πάμε τα πράγματα μπροστά, μέσα από χιλιάδες κύματα και άλλες τόσες συνελεύσεις της Τετάρτης.

Το σκληρό και παράλληλα πολιτικό είναι σίγουρα το εξής.

Δεν έχει σημασία ούτε η Τετάρτη ούτε οι τοίχοι.

Το σίγουρο όμως είναι πως όλα εδώ παίζονται.

Στο τώρα.

Στην καθημερινότητά μας.

Στον καθημερινό αγώνα που δίνουμε με όλες τις δυνάμεις μας.

Στην συνέπεια που χαρακτηρίζει τον λόγο και την πράξη του καθένα και της καθεμιάς μας,

και όλων μας μαζί.

Αυτά τα πρόχειρα πραγματάκια τα έγραψα για κάτι συγκεκριμένο…

Ελπίζω να μην ναυαγήσει…

Αν και προς τα κει το κόβω…

Μα κι έτσι να γίνει, δεν πειράζει.

Χρόνια πολλά terra incognita!

μάγια!

πού είναι η μπόμπα;